साताको कविता

जिन्दगी (विपिन दाहाल, पनौती)
तिमी बिना जिन्दगी यो
पानी बिनाको माछा भयो
तिमी मेरी भइनौ भने
मेरो बाँकी के नै पो रह्यो
जिन्दगीमा मिठा मिठा
सपना मैले साँचेको छु
तिमीलाई पाउ भनि
आसैआसमा बाँचेको छु
तिमीले जति माया गर्ने
मैले अरु पाइन
तिमी बिना अरुको हुने
मैले कसम खाएको छैन ।।
अरुको लागि यो मेरो मन
ढुंगा भन्दा सारो हुन्छ
तिमी बिनाको जिन्दगी
बाँच्न मलाई गाह्रो हुन्छ ।।

गजल (अक्षोभ के.सी.)
कहिले झरि यो जिन्दगीमा कहिले भने झमल्ल घाम
जति टाढा भए नि प्यारो लाग्ने रैछ आफ्नै मान्छेको नाम

प्राप्तिको ठूलो अवसर हो, गर्न सक्नु नै साहसी संघर्ष
भन्छन् सन्तोष नै सुख हो, विश्वास विश्वासभित्रको हर्ष
रिस बढाए रिस नै बढ्छ, मित्रता बढाए मित्र
नाट्यशाला यो संसार, रहेछ कति अनौठो विचित्र

पाउनु पनि जिन्दगी नै हो, गुमाउनु पनि जिन्दगी
आपसी सद्भावले हो प्रेमको दीयो जलाउनु पनि जिन्दगी
क्रोध बढाए क्रोध नै बढ्छ, मायाँ बढाए मायाँ
बाँचुञ्जेलका यो जिन्दगी, रहेछ दुईदिन रामछायाँ ।।

गजल (सदाशिव के.सी., पनौती)
धेरै इच्छा अभिलाषा तर छोटो जिन्दगी
कर्महाराको रहेछ अभाग खोटो जिन्दगी
प्राप्ति छैन कहीँकतै गुमाउनु सिवाय
भएछ दुखियाको धमिलो फोटो जिन्दगी

हेलाको के कुरा र बदनामको के कुरा
हुनुसम्म भाछ दोषैदोषले मोटो जिन्दगी
मिल्दो रैछ र के नै यो स्वार्थी संसारमा
यस्तैहरु दुर्दशा, च्यातिएको झैं मोटो जिन्दगी

गजल (प्रणवप्रताप के.सी.)
प्राप्तिमा खुशी हुँदैन र कसको गुमाउँदा मन खिन्न
ठूलो भूल हुनेछ नजाने, नसके समयलाई चिन्न

बिना किनारा नदीको पानी, आफ्नो गतिमा कहाँ बहन्छ र
तप्केर जाने शीतको थोपा, पात माथि नै कहाँ रहन्छ र
दुई दिनको केवल यो जिन्दगी, फूल त हो सधैं फुलिरहन्न
शुरु पछिको अन्त्य शाश्वत छ, सौन्दर्य नि सधैं झुलिरहन्न

जति पनि सुनाएका कुराहरु, सुसत्य कहाँ हुन्छन् र
यस्तै नै छन्् स्वार्थीहरु जो, दुःखको क्षण आफ्नो को बन्छन् र
घामछायाँ न हो जिवन, एकैनास सधैं भईरहन्न
उजाड पनि प्रकृति कै देन हो, बहार नि सधैं छाईरहन्न ।।

गजल (सदाशिव के.सी., पनौती)
चोटैचोट पिएर बाँच्नुपर्दा कस्तो होला
फाट्दो मन सिएर बाँच्नुपर्दा कस्तो होला
उपहारको नाममा केवल आँशु
आँखाभरि लिएर बाँच्नुपर्दा कस्तो होला

खुशी देख्नको आतिर यो संसार
मुटु नै दिएर बाँच्नुपर्दा कस्तो होला
पाउनु के रह्यो र व्यथा सिवाय
व्यथामा अल्झिएर बाँच्नुपर्दा कस्तो होला

सताउनेले हरबखत सताइरहँदा
पलपल छट्पट्टिएर बाँच्नुपर्दा कस्तो होला ।।