गजल

खिम पुन मगर
बाग्लुङ

जीवन बत्तीको सलेदो लाग्न थाल्यो
धुलो माटो सारा आगो लाग्न थाल्यो

अझै डुब्ने मन छ आऊ, ए सुनामी !
पुराना ती घाउ प्यारो लाग्न थाल्यो

प्रिया ! जन्माऊँ कुनै संसार आफ्नै
मलाई ब्रम्हाण्ड सानो लाग्न थाल्यो

सयौं कमजोरी म मा छन् मैले बिर्सेँ
कमी देखाए नराम्रो लाग्न थाल्यो !

मेरो गहिरो प्रेम चर्को घामसँग छ !
मलाई यो रात लामो लाग्न थाल्यो

म दिलमा यौटा फुटेको काँच राखूँ ?
पुनः दिल जोडिन्छ जस्तो लाग्न थाल्यो