प्रेम

हेमन राई
छोरम्बु –३ खोटाङ

निस्वार्थ प्रेम गर्नेहरु निर्दोष हुन्छन्
उनले हार्दिकताको साथ स्वीकारे पछी
मैले हुन्न भने ।

माफ गर प्रिय
म प्रकृति संग रमाउने मान्छे
मलाई यो माटो संग प्यार छ
यसकारणः–तिमीले भुल्नु पर्छ मलाई
र जानु पर्छ
मेरो दिलको राजधानी बाट अलिक पर–
आफ्नै जिन्दगीको शहरमा तिमी

जाँदा–जाँदै
बाटोमा तिमीलाई रोक्न सक्छ
मेरो आदिवासी यादहरुले
तिमी कतिपनी नहड्बडाउनु
किनकी
कसम खाईसकेपछी तोडिनु हुन्न
मैले दिएको झाले रुमालले
तिमीलाई रोक्न सक्छ
तेतीबेला गर्बको साथ मलाई दुस्मन सम्झिदीनु ।

कुहिरोले बाटो छेकेर
भारी बर्षात गराउनु सक्छ तिमी नरिसाउनु
ठेस लगाएर
ढुंगाहरुले लडाउन सक्छ तिमी नरिसाउनु
गुराँस, चम्पाचमेली
फुलहरुले लोभ्याउन सक्छ तिमी डाहा नगर्नु
किनकी
म यही कतै लुकेको हुनेछु ।

र–
तमासा देखाएर सुर्यले सेकाउन सक्छ
तिमी मुस्कुराईदिनु
एकहुल बतासको बेगले हिर्काउन सक्छ
तिमी मुस्कुराईदिनु
दुस्मन बनेर पत्थरहरुले जिस्काउन सक्छ
वरिपरीको किराहरुले तर्साउन सक्छ
तिमी मुस्कुराई रहनु

किनकी
तिम्रो सहनसिल्ता, मुस्कान देखेर
दुस्मनहरु झुकोस र म पनि झुकौ
अनि भन्न सकौ खुलेर मैले प्रेम !