आमाको मन

जेबी खत्री

एउटा मन
मलाई सम्झना छ ।
जो बारम्बार रोइरहन्थ्यो ।
सम्झेर अतीत वर्तमानमा ।
देखेर भविश्य
झलझली
यी आँखा भित्र ।
रुँनु आफैंलाई
दुखाउँनु हो ।
दुखे भन्दा
अझ बढी
दुखाउँनु हो ।
आफैंमा पीडा थप्नु हो ।
आँसु झारेर भन्दा
आँसु नझारि रुँनु
झन् पीडादायी हुन्छ ।
आसँु झारेर रुँने मान्छे
आँखा उघारेर रुन्छ ।
आँसु नझारि रुँने मान्छे
आँखा बन्द गरेर रुँन्छ ।
एउटा मन
मलाई सम्झना छ ।
बिहानीको लालीमा
पोतिएको मेरो
अनुहारमा हेरेर
रुँन्थ्यो,रोइरहन्थ्यो ।
सम्झेर अतीत,
वर्तमानमा ।
देखेर भविश्य मेरो
झलझली आँखा भित्र
त्यो मन ।
त्यो एउटा मन ।
मेरी आमाको मन ।