के कुरो गर्नु र अब हेर वाचा कसमको

खाएका ती वाचा कसम कति सजिलै भुलिछौ ।
तिमी नै हौ मेरो भन्दै आज अरु नै रोजिछौ ।।
मायाको अर्थ बुझाउन खोज्थ्यौ आज आफै भुलिछौ ।
मनलाई अािखर थिर राख्न नसकी तिमी अन्तै डुलिछौ ।।
के कुरो गर्नु र अब हेर वाचा कसमको नरहे पछि तिमी ।
बस भन्छौ मलाई तिमी मलाई औंशीको रातमा तारा गनी ।।
रित्याई मलाई पराईको आगनमा देख्यौ तिमीले आफ्नो खुशी ।
देन तिम्रो मायाको भावनामा ठेस लाग्यो भयो मन दुःखी ।।
यस्तै रैछ जीवन हाम्रो कहिले घाम कहिले छायाँ ।
पीडा बाहेक केहि छैन कस्तो हो यो उनको माया ।।

दुबइको प्रचण्ड गर्मीमा आफ्नो परिवार र परिवारको भविष्य सम्झदै मेहनत गर्न थाल्यो । मेहेनतको फल मीठो हुन्छ भने झैं उसको इमान्दारिताको कदर गर्दै कम्पनीले उसलाई काम गरेको चार महिनामा नै सुपरभाइजरमा बढुवा गरिदियो । यसको तलब पनि सत्तरी हजार मासिक पग्यो । ओभर टाइम समेत गर्दा उसको मासिक कमाइ लगभग एक लाख पुग्थ्यो । यसरी उसले दिन रात नभनी काममा खटिन थाल्यो ।
आर्थिक अभावका कारण माइतीमा पुगेकीे अनितालाई अन्तर जातीय विवाह गरेकै कारण माइतीका दाजुभाइ र उनको आफन्तहरुसँग रहन त्यति सहज भने थिएन । उनका आफन्त सागरसँगको सम्बन्ध तोड्न दवाब दिइरहन्थे । तर अनिता त्यो सब स्वीकार्न तयार थिइनन् । उनी परिवार र आफन्तसँग त्यस विषयमा प्रतिकार गरि रहन्थिन् । उता सागर आफ्नो दुःखलाई नसम्झी परिवारलाई नै सम्झेर दिन बिताइरहेको थियो ।
यता अनिता भने आर्थिक अभावमा पिल्सीरहेकी थिइन् । आर्थिक अभावले गर्दा बिस्तारै उनी गल्दै गएकी थिइन् । माइती पक्षको दवाब पनि झेल्न उनलाई असहज हुँदै थियो । उनका आफन्तले उनलाई सागरसँगको सम्बन्ध त्यागेर अर्कैसँग विवाह गर्न दवाब दिइरहेका थिए ।
‘अझै केहि बिग्रेको छैन । तिम्रो उमेरै कति भएको छ र आफ्नो भविष्य पनि हेर्नुपर्छ । त्यो पाजीको भर गरेर केहि हुनेवाला छैन । यदि त्यसलाई तिम्रो माया थियो र राम्रो मान्छे भएको भए । पैसा पठाइसक्थ्यो । गएको यत्रो महिना भैसक्यो । जहिल्यै काम छैन मात्र भनेर टार्न खोज्छ । पक्कै त्यो उतै कुनै केटीको जालमा परी मख्ख भैरहेको हुनुपर्छ । यताका पनि थुप्रै विदेश गएका छन् । महिना महिनामा धेर थोर पैसा पठाइरहेका छन् त । ’ उनका आफन्तहरु यसरी नै सधैं अनितालाई पेलिरहन्थे ।
‘खैत त त्यो फटाले तिमीलाई फोन ग¥यो त? भै गो त्यो फटाको भर नपर अब हामीले भनेको मान । तिम्रो भविष्यको लागि भए पनि तिमीले अर्को विवाह गर्नैपर्छ । केहि चिन्ता नलिउ हामी सबै मिलाउँछौं । तिम्रो छोरोलाई हामी हेर्छौं । मिात्र तिमीले हुन्छ भने पुग्छ । केटो पनि तयार छ । हेर अनिता तिम्रो मात्र हैन तिम्रो छोरोको भविष्यको लागि पनि तिमीले यो प्रस्तावलाई स्वीकार्नै पर्छ ।’ उनका आफन्तको यस्तो टर्चरले उनी आजित भैसकेकी थिइन् ।
अब त न सागरको फोन नै आएको थियो न त सागरले पैसा नै पठाएको थियो । उता उनको आफन्तको जहिल्यै अर्को विवाह गर भन्ने क्याउ क्याउ सुन्दा सुन्दा अनिता केहि सोच्नै नसके अवस्थामा पुगीसकेकी थिइन् । सधैंको आफन्तको त्यो नमीठो टर्चर सुन्दा सुन्दा अन्तमा उनी आफन्तको अर्को विवाह गर्ने प्रस्तावलाई अनायसै स्वीकार्न बाध्य भइन् । मात्र उनको छोरोको रम्रो लालन पालन गर्ने सर्तमा ।
उनको आफन्तले भनेकै केटोसँग उनको धुमधामसँग विवाह भयो । सबैले उनको नव जोडीले सुखद दाम्पत्य जीवनको बधाई तथा शुभकामना दिए । उनी आफ्नो सारा पीडालाई भुलेर नचाहि नचाहि शुभकामना लिन व्यस्त भइन् र तर उनलाई ती शुभकामना र बधाईको कुनै अर्थ नै थिएन । उनी त एउटा जीउँदो लाश सरह थिइन् ।
चारैतिर खुशीयाली थियो । सबै विवाहको रमझममा झुमिरहेका थिए तर अनिता आफूलाई भित्र भित्रै कता कता पीडा भैरहे झैं अनुुभूति गदैै थिइन् ।
क्रमशः. (घटना सत्य भए पनि पात्रहरु फेरिएका छन्)