गुस्केतिभ

जेबी खत्री

बिहानीपख
घामको रातो डल्लो
महासागरमा चुर्लुम्म डुबेझैं
गस्केतिभ आसुँमा डुबेको छ ।
परेवाले छोडेको
रित्तो घरझैं
इच्छा आकाँक्षाहरू
आगोले खाएर
फतकफतक आगोमै
खसेका घरका
छानाका डा“ड“ाभाटाझैं
जलिरहेछन्, डढिरहेछन् ।
तर पनि
एक हातले आफ्नो देशको
झण्डा उठाएर चिच्याइरहेछन् ।
रोइरहेछन् देशभक्तहरू ।
आसुँको सागरमा डुबेर
आफ्नै देशको
गीत गाइरहेछन् ।
आफ्नो माटोमा
आफ्नै देशको
नक्शा कोरिरहेछन् ।