गजल

प्रकाश पाठक “योगी”
भरतपुर २३ जगतपुर
हाल ः दोहा कतार

जल्ने चाह राख्दै घरी घरी पर्खि रहन्छु
म बाती हुँ त्यसैले यसै गरी पर्खि रहन्छु !!

जानेहरू जान्छन् कहिल्यै नफर्किने गरी
म बगर हुँ त्यसैले सधैँ भरी पर्खि रहन्छु !!

तिमी आउँनु या नआउनु तिम्रो खुसी हो
म सधैँ दोबाटोमा फूल छरी पर्खि रहन्छु !!

मलाई पागल नै किन नभनून् दुनियाँले
म त हमेशा सपनाकि परी पर्खि रहन्छु !!

हरेक रात आँसुले सिरानी भिज्दा पनि
किन किन तँलाई नै ए झरी पर्खि रहन्छु ?