पनाैतीघाट

– क्षितिज अधिकारी

यदि म मरेछु भने।।२।।
मलाई कतै त्रिवेणीमा
जलाउनु र बगाउनु।।
पनाैति तिर्थ हाे थाह छ मलाई।
तर पनाैति त्रिवेणी नपुराउनु।
लास माथि लास न हुन्छ कतै
न भस्म माथि भष्म।।
म अधि मर्ने हजारकाे थुप्राे छ त्याहा
म पछि मर्ने हुनेछन् कति।
हड्डि माथि हड्डि
त खप्पर माथि खप्पर।
बग्दैन मेरा अस्तु पनाैतिकाे पावन नदिमा
मिल्ने छैन गंगाकाे सितलता ममा।
मकर नुहाउने मुक्तिकाे पावन नदिमा
भ्रष्टाचारको फाेहाेर कुदेकाे छ।
अस्तु बगाउन मानिस गंगा पुग्छ।
अस्तु बगाउनु शास्त्रले भन्छ।
तर
लास बनेका मेरा शिर
नदिमा विसर्जित हुने छैन।
बगेर गंगा त टाढाको कुरा
भस्टाचारले बनेकाे खाल्डाे र वालले
राेक्ने छ मलाई गंगामा मिल्न।
लास माथि लास बरावर
मेरा भस्म अरु माथि
अरुकाे भस्म म माथि
हरे म मरेकाे दिन
बग्ने छैन पनाैति गंगामा
लास माथि मेरा लास नथप्नु बाबु
मलाई पनाैति त्रिवेणी नलग्नु बाबु।।
मलाई त्रिवेणी नलग्नु बाबु।।